ДОЛЛАРЫН УНАЛТ БА АСУЙ ЭДИЙН ЗАСГИЙН ХЯМРАЛ
Эдийн засгийн хямрал ахин асуй
Хэрвээ та телевизээ асаагаад, эсвэл ойр байх сонины хуудсыг эргүүлээд, нэг бол одоо энэ өгүүллийг уншаад үзэж суугаа шигээ хэвлэлийн цахим хуудас руу өнгийвөл 4 жилийн өмнө Монгол Улс эдийн засгийн хямралд өртлөө, гадаад валют хомсдож төгрөгийн ханш сулраад юмны үнэ тэнгэрт хадаж ер нь нэг болохоо болилоо гээд шуугиулж байсан "алдарт" дэлхийн эдийн засгийн хямрал өнгөрсөн түүх болсон мэт харагдаж магадгүй. Яагаад гэвэл энэ талаар ярьж хэлж байгаа толгойнууд алга, байсан ч дуу нь чанга сонсогдохгүй байгаа бололтой. Гэтэл олон улсын сая сая хүний амьдралыг орвонгоор нь эргүүлж, гадаад эдийн засагтай холбоо сүлбээ муутай учир харьцангуй хамаарал багатай хэмээгдэж байсан Монгол Улсын валютын нөөцийг хүртэл шавхахдаа тулаад "Олон Улсын Валютын сан"-гаас "зээлийн гуйлга" гуйхад хүргэж байсан энэхүү хямрал гээч зүйл дуусаагүй бөгөөд 2008 оны байдлаар дөнгөж эхлэх үйл явцдаа байсан гэдгийг хямралын өлгий нутаг болох АНУ-ын цөөнгүй эрдэмтэд, судлаачид ярьж хэлэлцүүлж анхааруулах болжээ. Тэгвэл санхүүгийн хямралаас хойш олон улс эдийн засгийн өсөлттэй, тухайлбал бид 17 хувийн эдийн засгийн өсөлттэй байхад энэ хямрал чинь арилсан юм бишүү гэж гайхаж магад. Тэгвэл хариулт нь үгүй ажээ. Тэр үед АНУ-ын засгийн газраас хямралд орж зогсонги байдалд орсон эдийн засгаа аврахын тулд зөвхөн өвчин намдаах тариаг л хийсэн байна. Өөрөөр хэлбэл царцсан эдийн засагт холбооны нөөцийн сангаас ихээхэн хэмжээний мөнгө оруулсанаар уналтанд орох аюулыг түр хойшлуулжээ. Тэгвэл дараагийн асуулт "Яагаад ахин эдийн засгийн хямрал нүүрлэнэ" гэж тавигдах учиртай.
Хямралын шалтгаан
Дэлхийн эдийн засгийн хөдөлгөгч хүч гэгддэг АНУ өнөөдөр нэг зүйлд үндсэндээ живсэн гэж хэлж болно. Монгол Улсын хувьд ч энэ талаар судлаачид адилхан анхааруулж "1924-1990 онд цуглуулсан энэ зүйлийг 2000 оноос хойш хэдхээн жилийн дотор хэд дахин үржүүлсэн" гэдгийг хэлсэн. Энэ зүйл бол УЛСЫН ӨР. Өр бол товчхондоо өөрт байхгүй юмыг хэн нэгнээс зээлж хэрэглэхийг хэлдэг. Тэгвэл Улсын өр нь улсын хэрэглэж байгаа зүйлийн өртөг үйлдвэрлэж байгаа зүйлийн өртгөөсөө давж зөрүүг нь хэн нэгнээс зээлж авч байна гэсэн үг. Улс гэдэг утгаараа зээлээс бултах гэсэн зүйл үгүй тул зээлдүүлэгч нар тэдэнд дуртайяа зээлдүүлж хүүгээ, зээлийн үндсэн хэмжээтэй нь хэд дахин өсгөөд буцаагаад авдаг. Гэтэл 1970 оноод дунд эхэн үед бий болгосон томоохон алдааны улмаас энэ зээлийн хэмжээ сая саяаар биш хэдэн тэрбум, наядаар тоологдохоор өсч эхэлжээ. Өнөөдөр АНУ-ын Засгийн газрын өр 16 их наяд буюу хэрвээ энэ өрийг 100-тын доллараар өрж байшин баривал 2001 онд террористуудад мөргүүлж нурсан (гэхдээ зарим хүн Буш өөрөө дэлбэлсэн ч гэж яридаг) 2 ихэр цамхагийг 21 ширхэгийг барьж болохоор гайхамшигтай өндөр үзүүлэлттэй байна. Хэрвээ энэ үнэн бол бидний баян хүчирхэг улс гээд байдаг АНУ өрөндөөө баригдсан ядуу улс болж таарах нь. Өөр нэг тооцоогоор энэ их өрийг төлөхөд АНУ-ын холбооны нөөцийн сангаас гаргасан 2.7 их наяд долларын цаасан дэвсгэртүүд ч хүрэхгүй гэжээ. Уг нь мөнгийг хүмүүс цаасан мөнгө буюу гарт баригдаж нүдэнд харагдах зүйл гэж ойлгодог байсан бол мөнгө маань одоо сэтгэхүйд байдаг эсвэл санхүүгийн баланс дээр бичсэн тоо болж хувирсан байна. Өөрөөр хэлбэл биет бус мөнгө гэсэн үг. Биет бус хоосон мөнгөний аюул бол өөрийгөө асар олноор үржүүлэх чадвартайгаас гадна хүний сэтгэхүйд хий хоосноос мөнгө гаргах асар их шуналыг төрүүлдэг. Зарим судалгаа, АНУ-ын ерөнхий санхүүч хийж байсан Дэвид Волкер зэрэг хүмүүсийн ярьж буйгаар "16 их наядын өр одоо байгаа балансд бичигдсэн тоо бөгөөд үүнд нийгмийн халамж, эрүүл мэндийн даатгалын төлбөр зэрэг бүр үүнээс илүү их наядаар тооцогдох хүлээгдэж буй өр багтаагүй 54 их наядын өрийн дарамт байна. Энэ бол өрийн солирол гэж мэдэгджээ". Тэгвэл дараагийн асуулт "Яагаад энэ их хэмжээлшгүй өрөнд орчихов" гэсэн асуулт байх нь гарцаагүй.
Өрийн үүсэл
Их өрийн үүсэл шалтгааныг олохын тулд бидэнд АНУ-ын Засгийн газрын өрийн хэмжээг он цагтай харьцуулсан график хэрэгтэй (Графикийг гүүглэдэх). Графикаас харахад өр 1970-аад оны дунд үеэс АНУ-ын ерөнхийлөгч асан Никсоны захиргааны үес өсч эхлээд ерөнхийлөгч Реаганы үед хүчээ авч огцом хурдаар дээшилсээр өнөөгий түвшинд хүрчээ. Тэгвэл 1970 онд юу болсон бэ? Шалтгаан нь 30-аад жилийн өмнөх үйл явдлаас эхтэй. Дэлхийн хоёрдугаар дайны дараа холбоотон улс орнуудын хооронд дайнаар нурж унасан олон улсын худалдааг сэргээж үүнтэй холбоотойгоор санхүүгийн чадавхийг сайжруулж төлбөр тооцоог хөнгөвчлөх үүднээс АНУ-ын Бреттон Вүүдсийн Нью Хамфширт хэлэлцээ явуулж олон улсын төлбөрийн хэрэгсэлд АНУ-ын долларыг хэрэглэн, өмнө нийтээр хүлээн зөвшөөрөгдөөд байсан алтаар баталгаажсан валютын тогтолцооны дагуу 35 ам.доллар 1 унц алттай тэнцүү байхаар тогтож бусад улс орнууд өөрийн валютаа энэ ханштай уялдуулан тогтоохоор болжээ. Мэдээж долларыг сонгосон шалтгаан нь АНУ-ын тэр үед бүх талаараа хамгийн хүчирхэг улс байсан бөгөөд асар их нөөц дээрээ тулгуурлан үйлдвэрлэл явуулж гадаад улс руу экспортлон худалдаа хийж ашиг олох, дайнаар сүйтгэгдсэн орнуудыг сэргээн босгох "Маршалл төлөвлөгөө" зэрэгт долларыг голлох валют болгох ашиг сонирхол байсан аж. Нөгөө талаасаа АНУ-аас импорт хийж хэрэгцээгээ хангахын тулд бусад улсуудад их хэмжээний доллар хэрэгтэй болсноос гадна АНУ-аас авсан зээл, тусламжийг эргүүлэн төлөхөд мөн энэ валют хэрэгтэй болж эхэлснээр доллар олон улсын худалдаанд голлох валют болж цаашлаад алттай сольж хэрэглэж болохуйц асар их хэрэгцээтэй чөлөөтэй хөрвөх нөөц валют болж хувирав. Энэ байдал үргэжилсээр 1960-аад оны дунд үе гэхэд АНУ-ын энэ их хэмжээний худалдаа, дэлхийн худалдааны ганц валют буюу Долларынхаа ачаар хүн ам нь баян чинээлэг болж үйлдвэрлэхээс илүү хэрэглээ ихтэй, үйлдвэрлэлээс хэрэглээнд тулгуурласан эдийн засгийн бүтэцтэй болж иржээ. Гэтэл үүнтэй зэрэгцэн дэлхийн нөгөө хэсэгт АНУ-ын үйлдвэрлэгч нартай өрсөлдөхүйц Японны экспорттой, 1961 онд байгуулагдсан "Газрын тос экспортлогч орнуудын байгууллага"-ын бүтээгдэхүүний үнэ зэрэгцэн нэмэгдэж "алт суурьтай" долларт асар их хэмжээний дарамт учруулж эхэлсэн байна. Учир нь дээр дурдсан бусад улс орнуудад доллар их хэмжээгээр цугларч тэр хэмжээгээр АНУ-ын нөөцийн санд байгаа хамаг алтыг шавхан валют хомсдуулан инфляцыг гааруулах гээд байж. Энэ нь мэдээж иргэдээсээ мандат авдаг Конгрессийн Сенатууд, Ерөнхийлөгч болон мөнгө асар их хэрэгтэй Волл Стрийтийн банкныханд огтхон ч таалагдахгүй байсан нь тодорхой. Ингээд 1971 оны 8 дугаар сарын 15-нд АНУ-ын ерөнхийлөгч асан Никсон хүчирхэг орны зангаргыг харуулж бусад орнуудтай зөвшилцөлгүйгээр алт-долларын харьцааг ганцаар цуцлан "Вреттон Вүүдсийн мөнгөний тогтолцоо"-г мөхөөжээ. Энэ нь Милтон Фрийдман, цаашлаад АНУ-ын холбооны нөөцийн сангийн тэргүүн Алан Грийнсфан зэрэг монетарист нөхдүүдийн онолддог "хий хоосноос мөнгө бүтээх" буюу өр суурьтай цаасан мөнгөний тогтолцоо, хязгааргүй хэрэглээг өдөөж эдийн засгийн өсөлтийг гаргаж авах хямралын тогтолцооны эхлэлийг тавьсан байна. Хэдийгээр Америк доллар алтаар баталгаажихаа больсон ч АНУ-ын хүчирхэг эдийн засаг, түүний нөлөө, нэгэнт нийтээр хүлээн зөвшөөрөгдсөн доллар суурьтай валютын тогтолцоо зэргээс улбаалж Доллар өөрийнхөө дэлхийн нөөц ба хэрэглээний валют гэх байр сууриа алдаагүй юм. Үр дүнд нь АНУ-ын сангийн газар нэгэнт хэрэглээнд тулгуурладаг болчихсон эдийн засгийн засгийнхаа өсөлтийг хангахын тулд хэрэглээг улам нэмэгдүүлж зохиомол эрэлт бий болгон үйлдвэрлэлийг нэмэгдүүлэх, засгийн газрын янз бүрийн зардлыг огцом өсгөж төсөв болон мөнгөний бодлогыг тэлэх арга замыг хайж олсон өнөөх монетаристуудын онолддог мөнгө үйлдвэрлэж зээл үүсгэх явдал болжээ. Манай Монгол Улс ч гэсэн 1990 оноос хойш АНУ-ын үүсгэсэн Валютын сан, дэлхийн банкны нөлөө зөвлөгөөгөөр энэ зарчмыг уламжилж авсан билээ. Үүний нотолгоо нь бидний халаасанд байгаа Чингис хааны эсвэл Сүхбаатар жанжны зурагтай дэвсгэрт дээр хуучин дэвсгэрт дээр байсан шиг "Монгол Улсын үндэсний валют нь ...банкны үнэт металл, бусад активаар батлагдана..." гэсэн үг байхгүй байгаагаар харагдана. Өөрөөр хэлбэл өнөөгийн бидний хэрэглэж буй доллар, төгрөг гээд валютууд бүгд хүний итгэл дээр болон өрөнд дээр суурилсан юм. За эргээд гол асуудалдаа орьё. Нэгэнт л АНУ-ын засгийн газар долларын ард заавал алт байх ёстой, долларт нь зөвхөн америкчууд ч биш дэлхий нийтээрээ итгэж худалдаа наймаандаа голлох валют болгож хэрэглэдэг, дээрээс нь эдийн засгаа цаасан мөнгө үйлдвэрлэж (гэхдээ одоо байгалийн нөөц хомсдож байгаа тул цаас ч хэрэглээ болиод зүгээр тэдэн ширхэг доллар гаргав гээж компьютер дээр шивчдэг болсон) хий хоосноос өртөг гарган авч (зээл тавих) дэмжих бололцоотой болсон учраас үндэсний өрөө дээр дурдсан шиг тэнгэрт халиулжээ. Өрөө мэдсээр байж нэмээд байгаагийн шалтгаан тэгвэл юу байх вэ? Хариулт нь энгийн. Хэрэглээнд тулгуурласан зээлийн эдийн засаг. Өрийг бий болгохын тулд АНУ-ын засгийн газар (сангийн яам) өрийн бичиг буюу Засгийн газрын бонд гаргадаг. Энүүгээрээ АНУ-ын их хэрэглээ, хувийн болон төрийн ялгаагүй, нэгэнт өмнө үүсчихсэн өрийн төлбөр, эсвэл төсвийн алдагдалаа нөхнө. Өөр сонголт үнэндээ тэдэнд байсангүй. Учир нь өр тавихгүй бол нэгэнт томорчихсон үйлдвэрлэлийн бүтээгдэхүүнийг худалдан авах эрэлт байхгүй болж энэ нь нийлүүлэлтийн талыг уналтанд оруулсанаар ажилгүйдэл, инфляци үүснэ. Мөн АНУ-ыг хүчтэй байлгадаг цэрэг дайн, засгийн газрын байгууллагуудын зардлыг танаж дэлхийн дээрх супер хүчтэн гэдэг байр суурийг нь ганхуулахад хүргэнэ. Мэдээж эдийн засгийн таагүй байдлаас үүдэлтэй үйл явдлуудад дургүйцсэн хэрэглэгч иргэд болоод зээлийг нь өгдөг "холбооны нөөцийн сан", энэ санг бүрдүүлдэг Волл Стрийтийн тэрбумтан банкнуудаас эх баригч, улс төрчдөд дургүйлхэх, эсвэл сонгуулийн кампанит ажил намыг нь санхүүгийн хувьд дэмжихээ зогсоосноор кареерт нь эцсийн цэг тавьчих эрсдэлийг дагуулсан. Иймээс хэн ч аль ч улс төрийн нам, эрх баригчаас "эх орны төлөө өөрийгөө золиослох" зүрх зориг гаргасангүй өнөөх өрийг томруулсаар өрийн далайд живж эхэлжээ. Энэ их өрийн үр дагавар юу байх вэ гэсэн дараагийн асуудал мэдээж толгойд орох бизээ.
Их Өрийн үр дагавар
Энгийн банкны харилцаанд бол ардаа ямар нэг итгэх барьцаагүй зээлийг хамгийн өндөр эрсдэлтэйд тооцож зээл өгдөггүйг жирийн хүн ойлгоно. Гэтэл энэ байдал улс оронд ямар байх вэ? Мэдээж АНУ дэлхийн хамгийн хүчирхэг улс, зах зээлийн эдийн засагт ноёлж олон тооны дэлхийн томоохон корпорацуудын эх орон. Гэхдээ хамгийн багаар бодоход 16 их наяд долларын өр бол энэ том эдийн засгийг хангалттай нураачих эрсдэл мөн юм. Энэ эрсдэл хоёр төрлийн аюулыг араасаа дагуулдаг. Нэгдэх аюул инфляц. Учир нь их хэмжээний мөнгө гаргаж үүнийгээ хүүтэй зээлээр нөхөх нь өмнө гүйлгээнд орсон мөнгөний үнэ цэнийг багасгадаг хуультай. Өөрөөр хэлбэл гүйлгээнд байгаа мөнгөний тоо хэмжээ ихсэх тусам мөнгөний худалдан авах чадвар буурч тэр хэмжээгээр үнийн түвшин нэмэгдэх буюу инфляци өснө гэсэн үг. Бодит үйлдвэрлэлийг бий болгодог эдийн засгийн нөөц баялаг хязгаартай учраас эрэлт нийлүүлэлтийн зөрөө бий болж үнэ өсөх нь дамжиггүй. Гэхдээ энэ их өр байхад яагаад АНУ-ын инфляци өсч доллар үнэ цэнээ алдаагүй огцом алдаагүйн шалтгаан нь өмнө дурдсан долларын чадавхитай холбоотой юм. Дэлхийн эдийн засаг бол асар том. Энэ зах зээл дээр доллар төлбөрийн хэрэгсэл болж байхад АНУ хичнээн хэмжээний доллар үйлдвэрлэсэн ч инфляцыг огцом өсгөхгүйгээр дэлхий улс орнууд шингээгээд байж чадна. Үүнийн жишээг Хятадын бодлого шууд харуулдаг.тӨөрийнх нь хямд барааг импортлогч АНУ-ын хэрэглээний түвшинг хэвийн хадгалж дотоодын үйлдвэрлэлээ өсгөн эдийг засгаа хүчирхэг байлгахын тулд Хятадууд АНУ-ын Засгийн газрын өрийн бичгийг ашиг багатай байсан ч худалдан авсаар, мөн долларыг гадаад валютын нөөц болгон хадгалсаар ирсэн. Өөр нэг жишээ бол АНУ өөрийн валютад итгэх бусад орнуудын итгэл болоод худалдааны төлбөрийн гол хэрэгсэл хэмээх харьцуулашгүй үнэ цэнэтэй статуст дулдуйдан валютын нөөц хэрэцээтэй хөгжиж буй гадаадын орнуудаас газрын тос гэх мэт их хэмжээний байгалийн баялаг, хэрэглээний материалыг доллараар худалдаж авсаар ирсэн. Энэ их цугларсан мөнгийг үржүүлэхийн тулд тэдгээр орнууд хөрөнгө оруулалтын сан үүсгэн гадаадад байршуулж ашиг олж байна. Тэдгээр сангуудын хэд нь доллар суурьтай санхүүгийн бүтээгдэхүүнд хөрөнгө оруулалт хийснийг хэлж таашгүй юм. Цаашилбал хий хоосноос мөнгө гаргаж авахын дараах аюул нь иргэдэд өрийн дарамт үүсгэдэг явдал. Судалгаанаас харахад өнөөгийн АНУ-ын засгийн газрын иргэдээсээ хурааж буй татварын ихэнх хувь нь өрийн төлбөр, хүүнд зарцуулагддаг. Хүүгийн түвшинг холбооны нөөцийн сангаас мөнгөний бодлогын хэрэгсэлээрээ дамжуулан удирддаг учир зах зээл дээр хөөсрөлт, тэсрэлтийн цикл бий болж тогтмол орлоготой жирийн иргэдийн амьдралд гамшиг авчирсаар иржээ. Тэгвэл дараагийн асуулт энэ байдал хэр удаан үргэлжлэх вэ?
Өрийн төгсгөл
АНУ-ын Засгийн газраас валютын алтан харьцааг цуцалж зээл авч хэрэглээгээ санхүүжүүлж эдийн засгаа өсгөдөг болсноос хойш хэд хэдэн удаа Засгийн газрын зээл авах дээд хязгаарыг нэмэгдүүлсэн нь өнөөгийн тогтворгүй түвшинд аваачжээ. Тэгвэл энэ хязгаарыг цааш өсгөөд дахин зээл аваад байх боломж бий юу? Хэрвээ та банкин дээр очоод урьдын зээлээ төлж дуусаагүй ч ахин зээл авах бол танд олгож буй зээлийн эрсдэл нэмэгдэнэ. Цаашдаа банк танд итгэхээ больж зээл олголтоо зогсооно. Банк өндөр эрсдэлтэй зээлд өндөр хүү тооцдог. Үүнтэй яг адилаар АНУ-ын зээлийг санхүүжүүлж буй бусад орнууд тухайлбал Хятад зэрэг улсуудаас АНУ-ын өрийн бичгийг өр нь нэмэгдэх тусам өндөр эрсдэлтэй зээлд тооцож эхлэх учир бага хүүтэй энэ хөрөнгө оруулалтад хөрөнгө оруулахаа зогсоох нь зайлшгүй. Гэхдээ үүнийг Хятадууд тун бодлоготой хийж эхлэх төлөвтэй. Өөрөөр хэлбэл эдийн засаг нь АНУ-ын хэрэглээнээс хараат бус дотоодын эрэлт болон бусад орнуудын эрэлтэд тулгуурласан байдлаар хөгжих чадвартай болсон үед эхлүүлэх бизээ. 2012 оны эхний хагаст Хятадууд дотоодын эрэлтийг нэмэгдүүлэх бодлого баримтлахаа ч Давосын эдийн засгийн чуулганы үеэр мэдэгдээд авсан нь энэ үйл явц эхэлсний дохио юм. Дэлхийн эдийн засагт чухал нөлөөтэй болж байгаа ОХУ, Хятад, Бразил гэх мэт БРИКС-ийн орнууд ийм шийдэлд хүрвэл бусад орнууд яаж хандах нь ойлгомжтой бөгөөд энэ хэрээр долларт итгэх итгэл суларна. Хэрвээ АНУ-ын өрийн худалдан авч санхүүжүүлэх гадаад улс байхгүй бол АНУ-д эдийн засагт туйлын хор хөнөөлтэй хоёр сонголт л үлдэнэ гэж судлаачид үзэж байна. Одоогийн Засгийн газрынхны ярьж байгаа шиг татвар нэмэгдүүлэх, төсвийг танаж зардлыг бууруулах зэрэг нь өмнө өгүүлж байсан улс төрийн ашиг сонирхолд харшлах бөгөөд хэрэгжүүлсэн ч нэгэнт өрөнд живсэн АНУ-ыг аврахад хүрэлцэхүйц хэмжээний арга хэмжээ болохгүй бололтой. Иймд хоёр сонголтын аль нэгийг л АНУ ирээдүйд хийх болсон байна.
Сонголт 1: Төлбөрийн чадваргүй болж, зээлдүүлэгч нартай тохиролцох. АНУ-ын зээлээ төлөх төлбөрийн чадваргүй болвол зээлийн баталгаа болсон АНУ-ын долларт итгэх итгэх олон улсад байхгүй болж доллар олон улсын төлбөрийн хэрэгсэл, нөөцийн валют гэсэн статусаа алдана гэсэн үг. Энэ нь АНУ-ын дотоодын эдийн засгийг сүйрүүлж газрын тосны үнийг хөөрөгдсөнөөр үүнтэй холбоотой бүх хэрэглээний бүтээгдэхүүний үнийг нэмэгдүүлэх боломжтой. Засгийн газраас нь төсвөө танаж (цэргийн ажиллагаа, гадаад тусламж), нийгмийн халамжийг зогсоосноор үйлдвэрлэл буурч ажилгүйдэл нэмэгдэнэ. Эдгээр зүйлийн үр дагаварт зэвсэгт мөргөлдөөн, бослого, цэргийн болон бизнесийн эрхтнүүдийн нөлөөгөөр дотоодын асуудлаас анхаардыг холдуулах зорилготой цэргийн ажиллагаа, цаашлаад гүйцэтгэх ажиллагааны шугамаар хийгдэж болзошгүй дайн ч үүсч болзошгүй. Дайн дэлхий дахинд цоо шинэ хувьсгал, огцом өөрчлөлт авчардгийг түүх харуулсан. Санхүүгийн асуудал ч үүнд хамааралтай.
Сонголт 2: Бэлэн мөнгө-доллар хэвлэх. Энэ тохиолдолд АНУ-д Зимбабийн гипер инфляци давтагдана. Үр дүн нь эхний сонголттой харьцуулахад адилхан ч хугацааны хувьд удаан үргэлжилж бүр илүү хор хөнөөл авчирна. Одоогийн АНУ-ын энэ их өрийн хэмжээнээс харахад дээрх 2 сонголтоос өөрөөр гарах боломж одоохондоо харагдахгүй байгаа бөгөөд дэлхийн хэмжээнд санхүү, эдийн засгийн асар том хямрал асуй хэмээн "Кредитизм" болон Монетарист онолыг шүүмжлэгчид өгүүлж байгаа билээ.
Хэрвээ АНУ-ын эдийн засаг нурж унавал, Дэлхийн улс төрийн харилцаа бүтцэд нилээд том өөрчлөлт орох нь гарцаагүй. Голдман сакс-ын эдийн засагчийн тодорхойлсон БРИКС-ийн орнуудын нөлөө ихэсч байгаа (Монгол Улсын хоёр хөрш энэ бүлэгт багтдаг)-тай зэрэгцэн, АНУ-ын барууны орнуудын бууралт нь олон улсын харилцаан дахь хүчний хуваарилалт өөрчлөлт оруулж тогтворгүй байдал үүсгэж болзошгүй. Энэ бүхнийг урьдаас тооцоолон дэлхийг хамарсан олон улсын байгууллагуудын нөлөөг ихэсгэх, яриа хэлэлцээрийн чанар, давтамжийг нэмэгдүүлж, бодлогын чанартай хариу арга хэмжээ авах шаардлага бүх улс орны өмнө тулгараад байна. Тухайлбал Грек, Испани зэрэг Европын холбооны улсуудын өрийн хямрал нь үндэсний эрх ашиг ба олон улсын байгууллагын тогтвортой байдлын талаарх эрх ашгийн харьцуулалтын заагт тулаад байгааг бэлхэн харж болно. Монгол Улсын хувьд одоохондоо гадаад худалдаа ихэнхдээ ам.доллараар хийгдэж төгрөгийн ханш долларын ханштай уялдаатай буюу доллараар баталгаажиж байна. Бид энэ бүхнийг 2008 оны долларын хомсдолоос бэлхэн харсан. Иймд бодлого боловсруулагчдын хувьд улсын гадаад валютын нөөцийг хэрхэн бүрдүүлж удирдах эрсдэлийг хэрхэн тооцолох тал дээр арай өөр өнцгөөс харах шаардлага тавигдаж байгаа нь дамжиггүй. Доллараар нөөцөө бүрдүүлсэн дэлхийн улс орнууд болон Сорос тэргүүтэй тэр бумтнууд хэдийнээ гадаад валютын нөөц болон сангийн бүтцээ өөрчилж алт руу шилжих хандлана ажиглагдаж эхэлсэн байна. Хувь хүний хувьд хямралаас хэрхэн сэргийлж, түүнээс ашиг олох тухайд санхүүгийн зах зээлийн мэргэжилтнүүд болон судлаачид хэд хэдэн бүтээл хэвлүүлэгдсэн бөгөөд одоо ч ар араасаа гарсаар байна. Эдгээрийн тоонд АНУ-ын Дамон Викерс хөрөнгө оруулалтын фирмийн удирдах хөрөнгө оруулагч Дамон Викерийн "Долларын сүйрлийн дараах өдөр: Аврагдах арга зам болон дэлхийн шинэ дэг журам", Азийн хөрөнгө оруулалтын фирмүүдэд олон жил ажилласан туршлагатай эдийн засагч Ричард Данканы "Долларын хямрал: шалтгаан, үр дагавар, гарц", Фетр Шиффийн "Бодит уналт: Хэрхэн өөрийгөө болоод улсаа аврах вэ?", Жеймс Туркийн "Долларын уналт ба үүнээс ашиг олох нь" зэрэг санхүүгийн анализ хийсэн олон тооны бүтээлүүд багтжээ. Доллар ба АНУ-ын өрийн талаарх холбогдолтой мэдээллийг цахим хуудасны хайлтуудаас хангаллттай олох боломжтойг жич дурдах хэрэгтэй.
(Бичигч нь олон улсын харилцаа, эдийн засаг сонирхон судалдагийн хувьд бусадтай санал бодлоо хуваалцах мэдлэг түгээх зорилгоор энэ нийтлэлийг бичсэн бөгөөд хямралтай холбоотой бусад асуулт, дээр дурдсан номуудад бичсэн санал зөвлөмж, мэдээллийн талаар харилцахдаа таатай байх болно.
Бичсэн мэдээллийг цааш дамжуулах бол энэ хэлэлцүүлэх энэхүү хуудасны нэрийг дурдана уу)
2012.08.20
Б.Эрдэнэхуяг